Πολύ συζήτηση έγινε τον τελευταίο καιρό στον χώρο των πολιτιστικών κρητικών σωματείων της Αττικής για τις υπερβολικές – για τις δύσκολες εποχές, που ζούμε – απαιτήσεις ελαχίστων λυράρηδων, προκειμένου να εμφανισθούν με το συγκρότημά τους σε εκδηλώσεις στην Αθήνα.
Με αφορμή αυτό το θέμα, που ίσως, μάλιστα να συζητηθεί σε σύσκεψη κρητικών σωματείων, στην Αττική, ο επί πολλά χρόνια διατελέσας πρόεδρος και σήμερα επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Κρητών Ελευσίνας, ο 90χρονος Μύρος Μαραγκάκης, θυμήθηκε την συμπεριφορά του μεγάλου λυράρη Κώστα Μουντάκη σε ανάλογες περιπτώσεις. Θα πείτε… άλλες εποχές, άλλες καταστάσεις. Ναι… Ωστόσο, δεν παύει να έχει την αξία του το ακόλουθο περιστατικό.
Θυμάται ο Μύρος:
«Καλούσαμε συχνά σε εκδηλώσεις της Ένωσης Κρητών Ελευσίνας τον Κώστα Μουντάκη, με τον οποίο ήμασταν και φίλοι. Ουδέποτε αρνήθηκε να έρθει και ουδέποτε μας ζήτησε λεφτά. Φυσικά όλοι εμείς οι διοικούντες νοιώθαμε άβολα και υπόχρεοι με το να ‘ρχεται ο άνθρωπος, χωρίς να παίρνει μια δραχμή.
Σκεφθήκαμε να κάνουμε τούτο μια χρονιά: Όλοι εμείς του διοικητικού συμβουλίου να βγούμε να χορέψουμε και ν ‘αφήσουμε κάποια χρήματα, εκεί στο πάλκο, στο μεγάλο λυράρη, όπως συνηθίζαμε εμείς οι παλιότεροι. Πράγματι αυτό κάναμε, αφήσαμε ένα σημαντικό για την εποχή ποσό, που έγινε μεγαλύτερο, αφού παίρνοντας παράδειγμα από εμάς, έκαναν το ίδιο κι άλλοι συμπατριώτες, που σηκώθηκαν να χορέψουν.
Σαν τέλειωσε η βραδιά και πριν ακόμη κατέβει από την θέση του ο Κώστας Μουντάκης, φώναξε τον ταμία της Ένωσης Κρητών Ελευσίνας, μάζεψε τα λεφτά από κάτω, τα ‘δωσε στον ταμία λέγοντάς του: «Αυτά τα λεφτά είναι για το σωματείο, όχι για μας».
Αυτός, λοιπόν, ήταν ο Κώστας Μουντάκης, ο μεγάλος λυράρης, ο σπουδαίος άνθρωπος…
ΠΗΓΗ http://www.kritikaepikaira.gr/